Friday, March 31, 2006

με το λαιμό ξεβιδωμένο σαν σκαμνάκι θα δω επιτέλους τη θέα από το μπαλκόνι. θα πάνε τα μάτια μου μια βόλτα στην ακρόπολη. θα φωτογραφηθούν. χαλασμένα δόντια σε ένα ποτήρι κίτρινο χυμό. θα πάνε τα μάτια μου μια βόλτα. κι εσύ θα 'ρθεις μετά. και τα μάτια μου θα έρθουν σαν φύγεις. ιδρωμένα. με 5 φιλμ κι ένα στην κάμερα. θα πάρω την αγαπημένη μου πόζα. αλλά το αίμα στο ασπρόμαυρο θα φαίνεται γκρι. όταν βαριόμασταν, μαδούσαμε τις βλεφαρίδες σου. τώρα που θα φύγεις. κότες με γουρλωμένους κώλους στην μυστική μου αυλή. τραγουδάκια μες στ' αυτιά μου σαν μικρόβια. ο γιατρός είναι ένας μικροσκοπικός πορτοκαλί κύριος με περιποιημένα νύχια και με μια ινδή για σκλάβα του. κοπελιά. σε λένε σουζάνα. θα σε φωνάζω πιτ. και θα σε κρύψω στο λαρύγγι μου. ο γιώργος είναι στο πρώτο φιλμ. φωτογραφίες μεσαίου μεγέθους παρακαλώ. μέτριες. ω, επιτέλους, την αλήθεια. σ' ένα σακούλι.

και γιατί πρέπει να βγω από το σπίτι? γιατί να μετρήσω τα σκαλιά αυτής της μέρας? α, θεοδώρα... ξεπατητούρα η χρωματιστή κορδέλα! λογοκλοπ- κλοπ- κλοπ- κλοπ!

όλα είναι γάλα
γάλα

0 Comments:

Post a Comment

<< Home